Dag 7 .  2e Bezoekdag Wayne

18 februari 2024 - Raiford, Florida, Verenigde Staten

Vanmorgen zijn we er iets over 6 uit gegaan de wekker had ik gezet om half 7 maar we waren al wakker dus konden we er net zo goed uit gaan. Aankleden en eten klaar maken en nog even tijdens het koffie zetten met pap video bellen , altijd makkelijk. Maar niet te lang aangezien we wel weer rond kwart over 7 hier weg wilden rijden. Nu wel makkelijker aangezien we gisteren het al is gereden hadden dus nu werd het makkelijker zonder de navigatie systeem aangezien die in deze omgeving echt niet werkt. Het was rond kwart over 8 dat we weer het terrein van de gevangenis opreden en zoals het al voorspeld was het zou deze dag ook weer regenen en dat deed het ook. Bij de gevangenis stonden er al wat mensen in de rijd voor het papier en de goedkeuring te halen, wij zijn toen nog even onder het dakje blijven staan. Toen de eersten alweer naar buiten kwamen zijn we richting de deur gaan lopen en daar even blijven wachten tot we naar binnen mochten. Tijdens het wachten kwam Michele ook achter ons in de rij staan, zei had mij op facebook nog even de tip gegeven om het formulier dat we Wayne konden bezoeken uit te printen ze konden soms nog wel is moeilijk doen maar wij hadden geluk. Toen we ons papier hadden voor de goedkeuring moesten we weer naar buiten naar de andere deur, het regende hard maar de bewaker hier zei al kom maar vast naar binnen, normaal mag er in deze ruimte maar 5 personen maar hij had volgens mij medelijden met ons dus mochten we naar binnen. Al met al ging het hier vandaag ook weer snel (zal maar niet  hele verhaal er weer neer zetten het meeste is het zelfde als gisteren) toen we stonden te wachten bij het open gebouw waar we moesten wachten tot we naar het DR gedeelte begeleid werden ,kwam er al een bewaker aan die vroeg als we naar DR gingen en we antwoorden ja. Hij zei al kom maar ik loop mee. De hele route hebben we lopen kletsen met hem waar we weg kwamen , als we vanmorgen een eind moesten rijden, over het weer (dat vandaag wel erg Nederlands leek) en dat hij ook een bekende had in Nederland maar hij wist zo even niet meer de plaatsnaam. Hij zei dan wel iets maar dat kwam ons niet bekend voor. Ik de bezoekers ruimte aangekomen mochten we zelf kiezen welke tafel dus we keken al in de ronde en ik zei een nummer , het was de tafel naast die we gisteren hadden. Mooi weer bij de muur en naast de magnetron. Voor Wayne kwam snel nog even naar de wc, hier kon je nu gewoon naar toe, andere keren werd je ook wel is gefouilleerd in de wc voor het plassen en als je klaar was weer (waarom dit was geen idee) maar dat was gelukkig niet meer. En de laatste keer deden ze de wc ook altijd op slot als er niemand op zat dus moest je vragen als je naar de wc mocht. Dit kon ik dan wel weer begrijpen er zijn meerdere vrouwen zwanger geworden tijdens een bezoek. ;-)   Toen Wayne de bezoekers ruimte binnen kwam lopen vroeg hij toen hij zich moest melden bij de balie als hij ook meteen een spel kaarten, potlood en papier mocht. Dat kreeg hij maar aangezien er een meerdere achter Wayne liep werd hij wat opgejaagd dus ging hij meteen zitten en tellen als het aantal kaarten klopte. Dus ik zeg zo voor de gein tegen hem, dus dat pakje kaarten is belangrijker dan Janine en ik. Nee natuurlijk niet zegt hij wat is dat voor domme vraag. Ik zeg nou de kaarten krijgen meteen de aandacht en wij krijgen geen eens een knuffel. Hij gooide meteen de kaarten op tafel en zei al wat dom van me dat ik dat niet deed en toen kregen we onze knuffel. Daarna legde hij uit waarom hij het vergeten was. We konden merken dat zondag Wayne zij vaste bezoekdag was omdat meerdere mannen al zeiden dat is lang gelden dat we jou hier gezien hebben. En sommigen kenden ons van eerdere bezoeken en dat hadden wij ook. Er hing net als gisteren een gezellige sfeer in de bezoekers ruimte, onderling werd er ook veel gekletst en gelachen en dat werd allemaal toegestaan. Tegen 11 uur hebben we de foto’s laten maken. Eerst ik met Wayne op de foto, dat werd al wat puzzelen , aangezien de hangen van ons allebei te zien moesten zijn op de foto. Daarna met ons 3 , de fotograaf was Janine haar hand kwijt maar die was er gewoon . En toen Wayne met Janine aan de beurt was werd het wel even lachen. Wayne wou de hand om Janine haar schouder leggen maar aangezien Janine langer dan hem is en de arm al om Wayne had leek het net als Wayne als een aapje aan haar hing. Dus lagen we alle 3  dubbel van het lachen en met ons de fotograaf ook. De fotograaf zei al dat dat wel goed was ze kwamen nu beide wel lachen op de foto. Om 12 uur werd er “count time” geroepen maar er werd meteen bij gezegd ga gewoon bij je tafel staan dan tellen we jullie. En toen was dat ook al weer gedaan.  En we gingen weer verder met gin rummy, spelen zoals voor het tellen. Voor we het wisten was het alweer kwart voor 3 dus zijn we gestopt met kaarten en zijn nog even met ze 3 gaan staan aangezien onze achterwerken wel weer zeer deden van die ijzeren stoeltjes. En toen moesten we weer afscheid nemen , dit is altijd het mist leuke van een bezoek. Weer die dikke knuffel en ons bedanken dat we eindelijk weer langs zijn gekomen en dat we niet weer zo lang moesten wachten. En toen liep hij meteen naar een andere kant van de bezoekers ruimte , de reden weten wij wel, hij vind het erg dat we weer weg gaan en dat wil hij niet laten blijken dat hij het er moeilijk mee heeft dit doet hij al vanaf de alle eerste keer dat we hem bezochten . Toen wij bij de deur stonden zagen we hem al de foto aan een andere man laten zien , hij zei al dat dat een goeie kameraad van hem daar was en dat hij goed met hem op kon schieten maar dat hij naar een andere vleugel was verplaatst. Hij lag dubbel van het lagen en die man ook en we zagen dat hij het voor deed hoe hij de arm om Janine wou doen dus wij wisten meteen wat hij aan het vertellen waren. Oh nog weer een verandering normaal neem ik de foto’s die gemaakt zijn mee naar huis , bestel ik extra bij en stuur die weer naar Wayne op. Maar nu mogen ze die zelf ook mee nemen na een bezoek. Dus dat vond hij wel weer leuk. We liepen met de laatste bezoekers die er nog waren richting de uitgang, hier hebben we onze bezoekers pin en paspoort weer omgewisseld en toen door naar buiten. Snel door naar de auto waar we weer droog en warm kunnen zitten. En binnen een uurtje alweer thuis. Snel de kleren uit en droge kleren weer aan en warm worden. En daarna eten klaar maken macaroni dit keer. Na het eten wie is de mol gekeken en daarna toch even een hete douche genomen.  Tijdens dit schrijven belde Melvin (in een andere gevangenis) ook nog even om te vragen hoe het bezoek gegaan was . Zo dit was het weer voor vandaag tot morgen maar weer.

De foto's van het bezoek plaatst ik wel maar kan zijn dat ze niet al te duidelijk zijn aangezien het een foto is van een foto.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

3 Reacties

  1. Jennie Meinen:
    19 februari 2024
    Weer een leuk verhaal, jammer dat de bezoeken al weer voorbij zijn gaat veel te snel.
    Wayne blij dat hij jullie weer gezien heeft.
    Maar leuke foto's . Nu verder genieten samen van de vakantie.
  2. Pa:
    19 februari 2024
    Weer een groot verhaal. Dus, ik begrijp dat het daar een beetje soepeler wordt om binnen te komen. De bezoekdagen zijn nu voorbij? Nu nog wat rond kijken en leuke dingen doen. En niet te vergeten shoppen. Maak nog maar een paar dagen plezier.
  3. Foka van der Sleen:
    20 februari 2024
    Mooi om je verhaal te lezen Diana. Helaas zitten de bezoeken aan Wayne er weer op. Mooie foto’s als herinnering. Geniet verder nog van de vakantie. Groetjes uit Friesland😘

Jouw reactie