Dag 6 . 1e bezoekdag Wayne.

Vanmorgen zijn we er om half 7 uit gegaan en na  ons hebben aangekleed en een snel ontbijtje zijn we richting Raiford gaan rijden. Dit was dit keer vanaf ons huisje nog geen uur rijden dus dat viel nog mee. Toen we in Bemiss in Georgia zaten moesten we s’morgen 2 uur rijden dus dit is mooi te doen. Het was al licht aan het worden dus dat rijd het ook weer mooier maar het regende wel, dit wisten we al dat we bijna de hele dag regen zouden krijgen, morgen ook trouwens. Maar als we dat bezoeken in de gevangenis hebben maakt het niet veel uit voor ons.

Ik zal het even weer wat uitleggen hoe het gaat voor we in de bezoekers gedeelte zijn aangezien er nu andere mensen zijn die het voor het eerst lezen en die dit al weten van vorige keren hoe het gaat, het veranderd steeds weer 😊.  We hadden ons doorzichtige etui, onze kaart met pin nummer (ons persoonlijke nummer van bezoeken per persoon hebben we een) paspoort en wat geld gister avond al klaar gelegd.

Op een gegeven moment rijden de we afslag FL- 16 op deze weg staat de gevangenis aan dit hebben we al zo vaak gereden dus als we hier rijden weten we dat we er bijna zijn. We rijden naar het parkeer gedeelte en zien bij het passeren van het meld gedeelte dat er al wat mensen staan te wachten, we wisten niet als er al naar binnen was gegaan of niet. Toen we naar het gedeelte liepen waar je je eerst moet melden konden we haast meteen door lopen, en omdat het alweer 4 jaar geleden was dat we geweest zijn werden er nieuwe foto’s van ons gemaakt die op het formulier komt te staan zodat ze weten welke mensen, welke inmate (is een gevangene) bezoeken. Dit werd gewoon in het halletje gedaan waar we ons melden , in de camera kijken en klaar.  Toen ons paspoort laten zien onze pin nummer was niet nodig dit keer , andere keren moesten we hem gelijk met het paspoort laten zien. En zo kregen we het papier met de foto’s erop en wenste de aardige vrouw ons een mooie bezoek toe. Weer naar buiten en in de rij wachten, wel mooi dat dit gedeelte overdekt nu is vooral met die regen. Op een gegeven moment mochten de eerste 5 hier naar binnen. Toen wij aan de beurt waren moesten we de schoenen uit doen , jas en het doorzichtige etuitje op een band die door een röntgenapparaat heen rolde . Toen de band liep moest ik door een detectie poort lopen , waar geen bellen afgingen , dus goed en daarna liep ik door naar een kamertje waar ik gefouilleerd werd, eerst het lichaam werd gecontroleerd , onderkant van voeten en als laatste onder kant van bh naar voren trekken, dit moet ter controle dat er onder de rand niks verstopt word. Dit was goed en gingen we het kamertje weer uit, Janine mocht toen naar binnen en ik kon mijn schoenen en de jas weer aan doen.  Toen moesten we ons paspoort inleveren en kregen we een pas met “visitor” (bezoeker) erop die moet je dragen zichtbaar op je shirt . Er werd hier ook genoteerd hoeveel geld je bij je had, je sierraden , auto sleutel, jas . Toen alles genoteerd was mochten we door lopen naar de eerste tralie deur. Die werd voor ons open gedaan. Vanaf hier loop je naar de volgende deur die gaat pas open als de andere gesloten is en hier loop je door naar buiten, en kom je weer in een gebouw waar je door heen kunt lopen. Net voor je weer naar buiten gaat blijf je wachten aangezien je word begeleid naar het DR gebouw (death row= doden cel) Hier stonden we eerst alleen maar een stel dat na ons kwam moest daar ook heen dus we liepen daar met ze 4 en de begeleider naar het gebouw toe. We liepen gebouw P in dit is het death row gedeelte dit is een gebouw met 6 gangen en in elke gang zitten 2 lagen met gangen. Hier gingen we naar binnen en meteen links af wachten tot de deur voor ons open gedaan werd en recht door lopen , even wachten tot de andere deur weer dicht was en daar waren we eindelijk in de bezoekers ruimte. Dit was ook weer veranderd 2 snoep automaten waren tegen de lange muur gezet en in de hoek waren extra tafels geplaatst. We melden ons bij de bewakers die hier zaten en we mochten zelf een tafel uitzoeken, dit hadden we nog nooit eerder gehad, meestal word een tafel toegewezen (elke tafel heeft een nummer) maar nu mochten we zelf kiezen. Dan maar een tafel langs de lange muur zodat we ook naar buiten konden kijken. In de bezoek ruimte staan 26 tafels, soort picknick banken maar dan van ijzer. Ze zitten vast in de grond en met 4 stoeltjes die er aan vast zitten. Bij 1 stoel zit een zwarte sticker , hier moet de inmate zitten. Na een poosje wachten kwam Wayne er al aan, hij moest zich eerst melden bij de bewakers balie en toen kwam hij al naar ons toe. Ten eerste kreeg Janine een stevige lange knuffel omdat ze dichter bij stond. Daarna kreeg ik hem, man wat heb ik dit gemist , even hem zien en vast houden. Wayne was ook blij ons weer te zien, hij zei al dat hij om 4 uur al klaar wakker was en dat de bewaker die daar om het uur de ronde deed steeds voorbij zag komen. Spanning dat hij bang was zich te verslapen en hij keek gewoon uit ons weer te zien. Normaal gaan we meteen kaarten maar nu zaten we gewoon te praten, grappen maken en even over van alles hebben. Er werd dit keer veel toegelaten in de bezoekers ruimte , normaal is het alleen de bedoeling te praten met degene die je bezoeken maar nu werd er veel onderling ook gepraat , al zei Wayne al ik verwacht steeds dat ze me naam roepen omdat het niet toegestaan is maar dat gebeurde niet. Ook word er normaal om 12 uur ‘Count” geroepen dan moeten alle inmates in een rij gaan staan en worden ze geteld, en gekeken als dat klopt wat gemeld staat hoeveel er in de ruimte moeten zijn. Ook dit werd niet gedaan, Wayne zei al misschien zijn deze bewakers wel slim en tellen ze zo even😊  Weer wat uit de snoep machine halen, of bij het loket waar je andere dingen kon bestellen. We hadden besloten niet vandaag foto’s te laten maken maar morgen dus hoop dat de kwaliteit goed is dit keer. Niet veel bekenden gezien maar wel inmates die ons van gezicht bekend voor kwamen, zelf iemand die ons al een veilige terug vlucht toe wenste aangezien hij wist dat we “overseas” (andere kant van de zee) kwamen. Ook CK was in de bezoekers zaal de tafel naast ons, hij en Wayne worden vaak door elkaar gehaald . Als je ze naast elkaar zet zie je wel verschillen maar we begrijpen wel dat mensen dat denken. We bezoeken Wayne altijd van 9 tot 3 uur . Tegen half 3 kon je zien dat Wayne moe begon te worden, hij zei al tegen half 1 werd hij al moe omdat hij zo vroeg wakker was, maar hij zei al dat eten wat hij had gehad was eigenlijk te veel voor hem zijn maag speelde op. En toen had hij nog een kleine burger en een kaneel broodje liggen. Ik zei al ik eet die burger dan wel op. Met moeite kreeg hij het kaneel broodje op al gaf hij mij ook stukjes het was ook zo vullend zei hij. Het was 10 voor  3 uur en overal kwamen mensen al in de benen en gaven hun geliefde/familie/vriend weer een stevige knuffel. Wayne bedankte ons dat we geweest waren en hij keek al weer uit naar morgen. Wayne vertelde al dat normaal als iemand terug naar zijn cel gaat na een bezoek hij word gefouilleerd en moet omkleden in de kleed ruimte maar dat als op het laatste iedereen weg gaat ze dat in de bezoekers ruimte doen zodat het sneller gaat. Toen zeiden wij al voor de gein dan gaan we als we weg gaan rustig aan doen en even kijken bij het raam , hij zei al dan zal ik wel met mijn blote kont voor het raam gaan staan dat herken je me vast. Tja, wij zijn echt gek op Wayne zijn humor. Na snel de laatste knuffel geven liepen we allemaal, de bezoekers, de ruimte uit en werden we begeleid naar de uitgang weer. Vlak bij de uitgang moesten we onze bezoekers pas weer inleveren, kregen we ons paspoort weer terug en , werden de sieraden enz weer gecontroleerd. En liepen we weer naar buiten toe. Klein uurtje weer naar ons huis rijden en hier zijn we meteen met eten klaar maken begonnen , Nacho schotel hadden we besloten te maken. Hier waren we echt aan toe. Op het moment als ik dit type regent het behoorlijk hard , maar het geluid heeft wel iets rustgevends. Voor de rest doen we vanavond niks meer. Lekker bank hangen en relaxen. Het word vanavond niet laat beide zijn we wel moe geworden maar hebben genoten van de bezoek dag.

Tot morgen !