Dag 3 op weg naar Fort White

14 februari 2024 - Fort White, Verenigde Staten

Vanmorgen waren we beide alweer op tijd wakker Ik om 2 uur. Krijg je ervan als je na een lange reis uitgeput aankomt en dan om 8 uur al naar bed gaat. Dus weer opgeladen voor vandaag. Nu nog even lekker in bed hangen en wat dingen doen voor dat we naar het ontbijt gaan. We willen vanmorgen hier wat langer blijven. Aangezien we pas om 3 uur in ons huisje in Fort White kunnen . De plannen zijn om als we hier vanuit het hotel vertrekken naar river city market place te rijden  hier willen we al even wat winkels bij langs gaan. Dit is een bekend winkel gebied waar we al vaker eerdere vakanties gelopen hebben ,walmart, dollar tree, ross (dress for less) en Michaels en hobby winkel altijd leuk om hier door te lopen en wie weet wat voor andere winkels er wel niet bij gekomen zijn de laatste jaren.

Zo we zitten eindelijk in ons huisje. Als de dames Smit ergens heen gaan is er altijd wel wat aan de hand zo vandaag ook, ik zal je vertellen wat er gebeurde. Ten eerste hebben we een heerlijk lekker uitgebreid ontbijt gehad , en na het ontbijt zijn we toch weer eerder weg gegaan dan we eerst van plan waren. We hebben eerst ons eerste geocache gepakt in het winkelcentrum ja zo dichtbij dat we die mooi konden pakken. Staat we op de parkeer plaats schiet Diana in eens te binnen dat we onze 2 flesjes drinken die we gisteren gekocht hebben vergeten zijn, nou ja niks aan te doen zo duur waren ze niet, kan gebeuren en misschien is er iemand anders die er wel blij mee word. Toen zijn we de walmart door gaan lopen weer heel veel spullen voor Valentijn , morgen zijn die spullen weer 50 % goedkoper dan kijken we nog wel even een keer 😊  Wat ons echt hier opvalt is dat Valentijnsdag iets groots is, overal mensen met helium ballonen in de vorm van hartjes , stoere mannen die knuffels kopen. Wat er voor zorgde dat er een hele leuke sfeer hing in het winkel centrum. Daarna naar ross kleding kopen , Michaels doorgelopen en daarna naar Dollar tree. Veel van onze favoriete producten hadden ze hier niet meer hopen dat in een andere dollar tree ze nog wel verkocht worden maar daar komen we wel achter deze week. Janine was in dollar tree al naar buiten gegaan even zitten , lekker van de zon genieten terwijl ik nog wat moest betalen. Kom ik buiten loopt er net een vrouw bij Janine weg dus ik vraag haar , wat had ze, toen zei Janine ze heeft mij voor Valentijnsdag chocolaatjes gegeven, toen we naar de auto terug liepen kwam er ook al een ander vrouw aanlopen die vroeg als we chocolaatjes gekregen hadden Janine zei ik wel maar zei nog niet dus toen kreeg ik van haar chocolaatjes en een papiertje erbij. Het bleek van een kerk te zijn die dat uitdeelden om mensen blij te maken. ( nou ja als je je chocolaatjes niet direct op eet en in Florida met 20 graden dan weet je wel wat er mee gebeurt.  Toen waren we van plan naar de Golden Corral te gaan om te eten maar door de vele weg werkzaamheden reden we helemaal verkeerd dus zeiden al dat komt wel een andere keer. We hadden toch nog niet zo’n erge honger. Dus door rijden naar Macclenny daar weer van de snelweg af en gewinkeld ja we konden toch nog niet naar het huisje. Vandaar zijn we richting Lake City gereden hier zijn we bij de Walmart onze boodschappen gaan doen. Omdat we besloten hadden morgen te gaan bbqen  aangezien het 23 graden zou worden en het leek ons wel een goed plan om dat te doen.  Toen we bij walmart weg reden kreeg mijn navigatie systeem kuren hij wou niks meer. Dus dan de telefoon er maar bij pakken en het zo doen. Was niet heel erg makkelijk want die begon ook in een keer vreemd te doen , hij navigeerde niet maar we hadden wel de kaart dus dan maar laten navigeren door Janine zo goed als het lukte want niet alle straten zaten er op. Op een gegeven moment kwam ons een golfkarretje tegemoet op een verlaten zandweg dus ik hand uit raam seinen als hij even kon stoppen, we vertelden waar we heen moesten en als hij kon helpen . Als we de weg bleven volgen tot de verharde gedeelte en dan op een gegeven moment het 4e zandpad weer op. Dus dat deden we en toen kwamen we in allemaal straten met staten erop dus nu zaten we dichterbij. Op een gegeven moment reden we de straat al in en we wisten dat we helemaal achteraan moesten zijn. En we hadden ons huisje eindelijk gevonden. Toen kwam het volgde obstakel (jaja) de ellende was nog niet voor bij de code van het huisje had ik via de boekingssite van de eigenaar gekregen had  kon ik niet meer bij de site gaf aan problemen te hebben en het internet weigerde hier. Dus na  mopperen en van alles geprobeerd te hebben dachten we dan maar naar een winkel rijden en op internet daar maar hier zitten niet veel winkels dus moeten we wel verder rijden . Dus weer in de auto ja je moet wat doen he. Onderweg komen we een man tegen die zijn hond uit liet en die reden we voorbij. Dus zeg ik (Diana) we gaan hem vragen als we op zijn internet even mogen. Komen we bij de plek waar de man liep was hij zijn eigen oprit alweer opgelopen, wat een flinke oprit was. Dus ik zeg de auto aan de kant en de man keek al wat ik deed en toen ik uit stapte kwam hij ook al terug lopen. Even het verhaal uitgelegd en als hij ons kon helpen en dat wou hij wel ik mocht de auto wel even zijn terrein op rijden. Janine is toen ook mee gelopen. Hij had in de tussen tijd zijn vrouw er al bij gehaald aangezien die meer verstand had van internet. Na veel pogingen is het ons toch gelukt om de code te krijgen. Wat waren wij blij wij hebben de man en vrouw meerdere keren bedankt dat ze ons geholpen hadden en ze zeiden al als er weer wat is konden we daar altijd aankloppen. Wij waardeerden het zo dat ze ons geholpen hadden maar wat doe je dan om ze te bedanken, toen schoot mij in een keer te binnen dat we stenen versiert hadden om hier te verstoppen met Hollandse afbeeldingen erop. Ik heb hun als dank zo een steen gegeven. De vrouw vond hem zo leuk ze hield hem met twee handen vast en ze bedankte ons er voor. Toen ik bezig was met inloggen was Janine aan het praten met de man hij vertelde dat hij in het leger gestationeerd zat in Duitsland en dat ze vaak Nederland bezochten en rond toerden. De man vond de Nederlanders aardiger dan de Duitsers. Toen op naar het huisje waar we nu wel naar binnen konden. Meteen het eten naar binnen en in de koelkast gedaan en daarna de spullen ook in huis gebracht. Toen hebben we de kamers verdeeld en alles een beetje uitgepakt. Morgen maar verder op onderzoek en dan zal ik even een filmpje maken van het huisje en de tuin . En overal hangen briefjes van de eigenaresse dus alles even lezen.

Tot morgen

Foto’s

2 Reacties

  1. Pa:
    15 februari 2024
    O ho, die Amerikanen weten niet wat ze met jullie beleven. Maar het is daar lekker weer , kan je toch zo buiten slapen. Het is maar goed dat jullie VLOEIBAAR engels praten dan komt het allemaal goed.En nu maar op naar de volgende belevenissen.
  2. Jennie Meinen:
    15 februari 2024
    Leuk allemaal weer Diana en Janine,het gaat nooit van een leien dakje bij jullie.
    Maar gelukkig zijn jullie in het huisje.
    En de temperatuur ook niks mis mee.

Jouw reactie