Dag 7 … Dag 2 van onze 3 daagse treinticket dag

26 april 2016 - St. Augustine, Verenigde Staten

Ik begin dit verhaal eerst met de Ghost tour die we gisteravond gedaan hebben.

Zoals Diana al geschreven had is de tour geüpgraded.

We zouden een tour doen waarbij we door het centrum zouden wandelen, maar het is dus een tour geworden met een shuttlebusje.

Ik moet zeggen dat we daar heel blij mee waren.

Deze tour was veel uitgebreider en heeft veel indruk op ons gemaakt.

Het maakt bij deze tour niet uit of je nou wel of niet in geesten gelooft.

De hele sfeer er om heen is zo bijzonder dat ik de tour niet had willen missen.

De tour zou om kwart over 9 beginnen, dus we zijn mooi op tijd heen gegaan.

Om deze tijd was parkeren in het oude centrum geen probleem.

Overdag is het vaak druk en moet je parkeergeld betalen, maar dat hoefde nu niet.

We konden vlakbij St. George street parkeren.

St. George street is een winkelstraatje die dwars door het centrum loopt en waar geen auto's mogen komen.

Er zijn daar veel winkeltjes in hofjes en in kleine zijstraatjes, dus het was wel even zoeken waar we moesten zijn.

Toch hadden wij het winkeltje waar we moesten zijn al snel gevonden.

Daar werd ons verteld dat we een groep van 8 personen hadden.

Een oudere vrouw met haar dochter, een echtpaar met hun tweelingdochters en wij met z'n tweeën.

Een leuk groepje bij elkaar, behalve de oudere vrouw dan, die was de hele tijd irritant.

Ze kon het busje haast niet in en uit komen, liep steeds heel langzaam, wou geen zaklamp en dan weer wel enz. Enz.

Maar dat mocht de pret niet drukken.

Toen onze gids Jeff er was gingen we op pad.

Jeff was een leuke gids, kon mooi vertellen en maakten de tour nog speciale.

Eerst vertelde Jeff ons over de tour en wat we konden verwachten.

Daarna gingen we in het busje en reden de stad uit.

Daar begon het meteen al.

Het was tegen die tijd al donker en hoe verder we buiten de stad kwamen hoe spannender het werd.

De straten werden rustiger en het leek wel of je in een horrorfilm zat.

We reden over een spoor heen en er waren daar geen huizen meer.

Opeens doemde de begraafplaats op waar we heen zouden gaan.

Jeff vertelde dat het een openbare begraafplaats is en dat we er dus op mogen, maar om een of andere reden is er een slot op het hek gedaan.

Jeff wist wel een manier om op de begraafplaats te komen.

Er zat een gat in het hek waar we wel door konden.

Dus kropen wij in het pikkedonker door een hek om op de begraafplaats te komen.

Jeff had ons K2 meters gegeven, daarmee kun je geesten opsporen.

En hij had nog meer apparaten bij zich om geesten op te sporen.

Hij had zelf een apparaat waar de geesten mee kunnen praten.

Het zijn losse woorden en soms word er een hele tijd niets gezegd.

Maar wij hadden geluk, de geesten hadden ons veel te vertellen.

Op de begraafplaats liet Jeff ons een graf zien die door weersomstandigheden geopend is.

Daar sta je dan, in het donker, op een begraafplaats te kijken naar de resten van een overleden persoon.

Daar krijg je wel kippenvel van.

Toen we klaar waren gingen we weer met het busje het centrum in.

We gingen nu naar een antiekwinkel, wat vroeger de gevangenis was.

Hier hingen ook beveiligingscamera's en op de beelden konden we zien dat er van alles om ons heen gebeurde, wat wij zonder de beelden niet konden zien.

Nadat we bij het antiekwinkeltje waren geweest gingen we naar een appartement net buiten de stad.

In dit appartement blijkt het ook te spoken en er worden regelmatig seances gehouden.

In dat appartement hebben we weer iets anders gedaan.

Door middel van twee koperen stokjes konden we de geesten vragen stellen.

Eén van ons mocht de stokjes vast houden.

Als het antwoord ja was gingen de stokjes uiteen en als het nee was kruisten de stokjes elkaar.

Op het apparaatje die de woorden van de geesten opving waren al een paar woorden voorbij gekomen die met een school te maken had.

Toen er werd gevraagd of de geest iemand van ons kende gingen de stokje in de richting van de tweelingzusjes.

Toen we daarop verder gingen bleek het dat de meisjes een jongen kenden van school die zelfmoord heeft gepleegd.

Iedereen mag hier van denken wat hij wil, maar het maakte op mij veel indruk om er bij te staan.

In het donker, in een kinderkamertje.

Toen we ook hier weer klaar waren zijn we naar de vuurtoren gegaan, waar het ook blijkt te spoken.

Ook daar hebben we weer verhalen gehoord en daar hoorden we zelfs vreemde geluiden.

En tegen die tijd was het al 12 uur 's nachts.

De tour was erg uitgelopen qua tijd en we moesten dus maar weer terug.

We waren pas rond half één weer in ons hotel.

Maar het was echt geweldig om mee gemaakt te hebben en het gaf dus ook niet dat we laat op bed kwamen.

Vanmorgen hebben we weer eerst ontbeten en zijn toen weer naar de overkant van de straat gelopen naar het startpunt van de Red Train.

We hebben eerst weer de hele ronde gedaan langs alle stoppunten en zijn daarna uitgestapt op St. George street.

We zijn heel St George street doorgelopen en hebben de winkeltjes eens bekeken.

Daarna zijn we met de Red Train naar de wijnmakerij gegaan.

Daar geven ze een tour en daarna is er een proeverij.

We hebben verschillende wijnen en port geproefd.

Ook hier hadden we weer geluk.

Onze gids, Zahn was net afgestudeerd en om dat te vieren had hij champagne.

Dit hoort normaal niet bij de proeverij, maar voor deze speciale gelegenheid hebben we samen champagne gedronken.

Toen we bij de wijnmakerij weg kwamen zijn we nog even naar Ayla's Acress gelopen, waar we gisteren ook al waren.

We hadden belooft om nog wat lege plastic zakken langs te brengen die zij goed konden gebruiken.

Hier worden alle boodschappen in plastic zakken gedaan, dus wij hadden er genoeg.

Wij hebben daar nog even een praatje gemaakt en één van de medewerksters stond er versteld van dat wij in Nederland van hun gehoord hadden.

Dat vond ze zo mooi.

Na afscheid genomen te hebben en te hebben beloofd dat we de volgende vakantie weer langs komen, zijn we weer verder gegaan.

Na weer een rit in de Red Train te hebben gemaakt, zijn we weer naar de kamer gegaan.

Daarna hebben we nog even wat boodschapjes gedaan en hebben pizza's opgehaald bij Pizzahut.

We zijn net nog even naar de wasserette gegaan om een wasje te draaien en de rest van de avond doen we lekker niets meer.

~Janine~

8 Reacties

  1. Ina Brinkman:
    27 april 2016
    Wat een leuke verhalen, kan er jaloers op worden.
    Bijzonder he, het oproepen van geesten. Ik heb er eens wat van gelezen. Ja wat moet je daar nu van geloven maar dat het mystiek is dat staat wel vast.
    Het is echt een vakantie voor jullie he, hartstikke fijn, geniet er met volle teugen van. En misschien toch tijdelijk daar wonen en werken? Je bent dan verzekerd van loggees. Veel plezier
  2. Annie Smit:
    27 april 2016
    Jullie hebben weer veel gezien en mee gemaakt,mooie fotos hebben jullie gemaakt.Het is net of ik er zelf bij was mooi verslag weer.
  3. Sandra Boer-Smit:
    27 april 2016
    Wat een mooi en indrukwekkend verhaal meiden.
    Weer wat ervaringen rijker, dat is geweldig zeg.
    Ben benieuwd naar de rest van jullie avontuur.
  4. Jennie Meinen:
    27 april 2016
    Leuk die tour in het donker.Echt iets voor jullie .Heel leuk om dat te lezen
  5. Pap:
    27 april 2016
    Dus weer genoten deze rit.
    Ik heb genoten op koningsdag in De Weide.
    Af en toe een flinke bui voor de rest ging het wel.
    Vanavond met Sandra naar de bingo.
    Ik wens jullie nog veel plezier.
    En we wachtten weer op mooie verhalen.
  6. Dini:
    27 april 2016
    Ooo, ik zou spookbenauwd zijn met zo'n tour. Dat met die stokjes...brrrrr.....
    Dapper van jullie... (Y)
  7. Greanne:
    28 april 2016
    Spannend hoor! En dat graf dat open was, maken ze dat dan niet dicht? Gelukkig wel geslapen dus 's nachts?
  8. Diana:
    28 april 2016
    Ja hoor Greanne,wel goed geslapen al heeft het wel indruk gemaakt.