Dag 4.......Bezoek 1 bij Wayne

Normaal zou ik beginnen met het verhaal van zaterdag morgen maar eerst nog even iets over gisteravond.

Janine had het verhaal van die dag geschreven en nadat het geplaatst was ,hadden we nog weer wat beleefd.

We zaten lekker op de kamer nog even wat dingen te doen en we waren net gaan zitten om de uitzendingen van goede tijden slechte tijden te bekijken.

Toen we hoorden dat het buiten behoorlijk hard aan het regenen was en ook onweerde het.

Op een gegeven moment gingen de lichten uit, de wekker, de koelkast sprong uit en ook het tijdklokje van de magnetron.

Na een poosje wachten hoorden we piepjes van de wekker en magnetron en het licht ging ook weer aan.

Maar nog geen paar minuten later ging alles weer uit en bleef het wel heel erg lang uit.

Dus toen toch maar is naar de receptie gelopen maar ze waren al op de hoogte van de stroom storing en er werd al aan gewerkt.

Dus dan maar weer naar de kamer en de uitzendingen van goede tijden kijken gezellig in het donker.

En later kwam de elektriciteit weer terug en bleef het ook aan.

Vanmorgen was het dan zover we zouden eindelijk Wayne weer bezoeken.

We hadden afgesproken om er om kwart voor 7 uit gaan maar we waren weer mooi op tijd wakker dus iets over 7 zaten we aan het ontbijt.

Waar weer een ruime keuze aan dingen klaar stonden dus over het eten was niks te klagen.

Wat ons tijdens het ontbijt wel opgevallen was is dat al het personeel dezelfde kleren aan hadden.

Niet zoals we veel in andere hotels gezien hadden dat ze bij de balie nette kleren aan hebben en dat het schoonmaak personeel vaak in grijze/zwarte kleren lopen.

Hier lopen ze allemaal in een groen shirt aan met het logo van het hotel erop.

Dus in dit hotel geen verschil tussen het personeel, en dat vonden wij wel een plus punt.

Maar oké na het ontbijt zijn we naar de kamer gegaan nog even onze spullen ophalen, de doorzichtige etui, ons paspoort, en geld voor eten/drinken te kopen in de gevangenis zijn we op weg gegaan.

En natuurlijk de tas met portemonnee die hebben we achter in de auto gedaan want na het bezoek zouden we vast nog wel willen winkelen.

Dus daar gingen we op weg naar Raiford, mijn routeplanner gaf aan 1 uur rijden maar dat bleek wel even langer te zijn.

Maar dat maakte ons niet uit we kwamen wat later bij de gevangenis aan maar er was nog plek dus dat scheelde weer.

Genoeg winkels gezien wat ons wel leuk leek om even te kijken en een oorlogs- museum ook maar we zeiden al tegen elkaar dat we eerst wat meer info er over op gingen zoeken en dan pas beslissen als het wat was om naar toe te gaan.

Al met al kwamen we 10 voor 9 bij de gevangenis aan waar nog een rij mensen stonden te wachten die naar binnen mochten.

(ik zal het even weer wat uit gaan leggen hoe het naar binnen gaan gaat, de meeste mensen die onze verhalen al langer volgen kennen dit wel al van eerdere verhalen maar er zijn ook anderen die dit nog niet weten dus even en kleine uitleg)

Voor je naar binnen gaat sta je buiten in een rij te wachten in opstelling wie er het eerste is.

Kom je als laatste persoon , dan sluit je achter in de rij aan.

Dan ga je naar binnen als het teken gegeven word, steeds mogen er maar 5 mensen daar staan bij de balie.

Hier laten wij ons paspoort zien en ons pin nummer (dit is een nummer dat we krijgen bij ons eerste bezoek en dat is je persoonlijke nummer die je bij elk bezoek bij je moet hebben).

Na dat ze dit ingevoerd hebben in hun computer komt er een papier uit de printer met de foto van Wayne en van Janine en mij erop.

En dit papier krijgen wij terug samen met ons paspoort en pin nummer.

Dan word er een traliedeur open gedaan en dan loop je een kamer in, hier word het papier geld wat je bij je hebt en je sieraden opgeschreven wat je draagt.

Als dit gedaan is ga je naar een kleine ruimte hier word je gefouilleerd, je moet je schoenen uit doen en de bh naar voren trekken, zodat ze weten dat je een aan hebt en er niks bij in gestopt hebt.

Als dit goed is, wat in onze gevallen wel vaak het geval is mogen we deze kleine ruimte door een andere deur weer verlaten en dan komen we weer voor een traliedeur deze word weer automatisch open geschoven en dan komen we in een gedeelte waar we ons paspoort inleveren en een pasje krijgen waar bezoeker op staat (visitor) ook hier loop je door een scan poort heen en als alles goed is gaat er weer een tralie deur open.

De ene keer mag je zelf de kooigang door lopen en de andere keer word je door een bewaker begeleid door die gang.

Dit keer was de tralie deur open dus liepen wij door , en bij de tralie kooi aangekomen moet je op een knop drukken dan gaat de deur open.

Maar alles word zo goed in de gaten gehouden dus als je er bijna voor staan hoor je het al klikken en is het hek al van het slot.

Halverwege kwam ons al een bewaker tegemoet die ons vroeg als er nog meer kwamen die een bezoek zouden brengen aan mannen die in de dodencel zitten (death row) maar dat wisten wij niet de mensen die achter ons waren kenden wij niet en konden ook naar de gestraften afdeling dus gaan.

De bewaakster vertelde ons dat we de volgende keer moesten wachten tot ze ons konden begeleiden dus dan weten we dit voor de volgende keer.

Het is elke keer weer anders ze houden er van regels te veranderen in de gevangenis.

Toen we de kooigang door waren gelopen kwamen we bij de deur die ons het gedeelte van death row in liet gaan.

Meteen linksaf was eerst weer een tralie deur die weer open ging en we konden er door lopen tot een deur.

Toen het hek weer dicht geschoven was konden we wachten op e klik zodat de deur van het slot gehaald werd en hier kom je dan in de bezoekers ruimte uit.

Voor in deze ruimte staat een tafel en daar zit een bewaakster aan die het papier aanpakt en ons een tafel aan wijst waar we tijdens ons bezoek moeten zitten.

Ons werd tafel 21 toegezegd wat ongeveer midden in de zaal is.

En toen maar wachten tot Wayne kwam , wat gelukkig niet lang duurde.

Wat had ik hier naar uitgekeken hem weer te zien , mis hem wel zo alleen als je brieven schrijft en niet even lekker kunt kletsen.

Maar was even schrikken toen hij binnen kwam , hij heeft de baard laten staan.

En hij weet wat ik van baarden vind :-)

Maar hij liep eerst door naar de tafel voor in de zaal om zich te melden en toen kwam hij naar ons toe.

Eerst kreeg Janine een dikke knuffel van hem omdat zij dichter bij hem stond en toen kreeg ik een dikke knuffel van hem.

(Iemand vroeg me als ik hem een knuffel gaf als ik even aan haar dacht zodat het als het ware zij die knuffel aan Wayne gaf.....bij deze heb ik Wayne een knuffel van jou gegeven)

Ook gezegd dat hij de groeten kreeg van de vele mensen die het me gevraagd hadden en dat vond hij leuk, bij deze de groeten terug.

En meteen was het weer gezellig eerst even wat grapjes gemaakt over dat harige ding op zijn gezicht en dat hij wel erg oud is geworden.

Maar na een poosje zijn we weer begonnen met het gin rummy kaart spel dat wij altijd doen als we Wayne bezoeken.

Het eerste potje heeft Janine gewonnen en het 2e ik.

Om 12 uur moesten de mannen die gevangen zitten ineen rij gaan staan zodat ze geteld werden en wisten dat er niemand stiekem tussen uit was gegaan.

Het aantal klopte en konden ze weer gaan zitten.

En wij weer verder met het kaart spel.

Ook even weer gezellig gekletst met Glenn en Norma , dit zijn mensen die we hebben leren kennen tijdens ons laatste bezoek.

Wij moesten even door geven wanneer we weer zouden komen dit jaar want dan wou hij proberen dat Norma ook in die periode kwam en dat was nog gelukt ook.

Jammer genoeg zou zij morgen Glenn bezoeken en dan weer naar huis gaan en wij komen morgen niet dus dat is wel jammer.

Maar we hebben gezellig met ze gekletst voor het geval het toegestaan is om met anderen te kletsen.

Het word getolereerd maar wel met mate.

Om 10 voor 3 word het afgeroepen dat je nog 10 minuten hebt dus je alvast afscheid moet gaan nemen.

Dat deden we dan maar en meteen weer een dikke knuffel geven even elkaar stevig vast houden en weer zeggen tot volgende week.

Nu werden de bezoekers allemaal opgewacht na de deur hier verzamelden we ons allemaal, de bezoekers die er nog waren.

En liepen gezamenlijk door de kooigang terug.

Voor aan mochten we per 5 weer door de tralie deur en werd het papier weer ingenomen, ons paspoort weer terug gegeven en de sieraden werden weer geteld als het klopte.

Bij het raam lieten we ons paspoort zien en konen we weer door lopen de andere traliedeur werd open gedaan nadat de andere weer dicht was en zo stonden we weer buiten.

In het zonnetje te wachten op Norma zodat we nog even adressen en email konden uit wisselen zodat we in contact konden blijven en als we de volgden keer zouden gaan dan zouden we weer kunnen proberen tegelijk weer de bezoeken te plannen.

Na de bezoeken zijn we enkele winkels in gegaan en nog wat dingen gekocht.

Toen zagen we opeens dat het al half 7 was en zijn we terug naar het hotel gegaan aangezien het toch wel tijd werd dat we zouden gaan eten.

In onze kamer hebben we even lekker gegeten met als toetje aardbeien met slagroom.

En nu zijn we lekker aan het luieren , tv kijken en lekker bij komen.

Oh we hadden ook besloten dat we 1 van de keren als we naar Raiford rijden het gaan filmen zodat jullie een stukje digitaal mee kunnen rijden.

Aangezien het wel een leuke weg is.

Zo dit is wel weer lang genoeg voor vandaag.

Prettige dag verder en tot morgen voor wie ons volgen.

~Diana~