Dag 14....Thuis komst

En zo kan door een kleine handeling weer een gedachten veranderen.

Ik had namelijk al eerder geschreven dat het verslag voor vandaag waarschijnlijk niet zo lang zou worden maar dat is weer veranderd door iets wat ons met de terug vlucht over kwam.

Het boarden had wat vertraging maar al met al gingen we nog wel redelijk op tijd vertrekken.

Maar zo'n 2 -2,5 uur voor we zouden landen gebeurde er wat in de lucht in het vliegtuig dat wel even kippenvel veroorzaakt.

Ik heb het begin niet gemerkt aangezien ik een film zat te kijken met de koptelefoon op.

Maar de stewardessen waren het ontbijt aan het uitdelen toen er een man (die de hele vlucht al rond liep in het vliegtuig) het karretje voor bij wou, de stewardess zei netjes tegen hem dat ze niet aan de kant ging en de man bleef maar door gaan dat ze aan de kant moest.

De stewardess bleef zeggen dat ze dat niet deed (zei moeten ook gewoon hun werk kunnen doen) en mensen die wel is gevlogen hebben weten dat als zo'n karretje in het pad staat je er niet langs kan.

En op dat moment greep de man de stewardess bij de keel, en die begon te schreeuwen/gillen.

Op dat moment keek ik om aangezien je toch schrikt.

Maar je hebt geen idee wat er precies is.

En zie ik 1 man op staan uit stoel omdraaien naar die man die de stewardess greep, en zo met een wurg greep op de grond werpt en hem daar ook houd.

En al snel komt er een man van voren rennen die er ook boven op duikt.

En van achteren nog een man.

De 1e man die de stewardess te hulp schoot mocht toen gaan staan de andere twee hielden hem wel in bedwang.

Later blijkt de man die te hulp schoot (wat Janine begrepen had) een ex marinier te zijn van in de 60.

De man werd meteen in de boeien geslagen en met 1 hand in de nek en helemaal gebogen naar achter in het vliegtuig begeleid, op een manier hoe de meeste mensen niet graag begeleid zouden worden.

We kregen voorrang bij het landen en naar een gate gestuurd die volgens mij het dichtste bij was.

Ook kregen we meteen te horen dat iedereen moest blijven zitten tot verdere orders van de kapitein , aangezien er een man van boord zou worden gehaald door de marechaussee.

Ik denk dat voor in het vliegtuig hier niks van gemerkt is wat er gebeurt is.

Ook maar goed want ik kan je vertellen ik kreeg van die schreeuw wel kippenvel.

Aangezien je niet weet wat het was, ik dacht zelfs eerst nog dat er iemand flauw viel of zo aangezien er zo snel iemand op de grond kwam.

Toen de man door de 2 mannen naar voor in het vliegtuig werd begeleid kwamen we er achter dat het 2 airmarshalls waren, ze hadden de penning om hun nek hangen.

Zo zie je maar weer hoe belangrijk airmarshalls zijn.

Voor in het vliegtuig werd hij waarschijnlijk over gedragen aan de marechaussee , en na zo'n 15 minuten mochten wij ook eindelijk van boord.

En konden we onze koffers op halen, en hierna de trein naar huis nemen.

Waar pap en mam ons al op stonden te wachten bij het station, altijd weer een leuke thuis komst.

Snel even een paar dingen bij de winkel ophalen en wat eten aangezien het ook al 1 uur was.

Na het eten meteen de honden weer opgehaald.

En wat waren ze weer blij ons te zien, en wat waren wij blij hen weer te zien.

Thuis nog even koffie gedronken met pap en mam, en nu een wasje aan het draaien en lekker bank hangen samen met de honden.

Die nu alle 4 languit liggen te snurken en af en toe even een knuffel komen halen, en die ze ook krijgen.

Helemaal leuk thuis komen als er al weer brieven liggen te wachten (nog geen tijd gehad om ze te lezen ) en een kaartje van de buurvrouw van pap en mam maar wat Janine en ik nu een hele lieve vriendin noemen.

Bedankt...dit was een extra leuk thuis komst naast de mooie bos bloemen van pap en mam.

Jullie ook bedankt.

Ja de vakantie zit er nu echt op.

Bedankt voor de leuke,lieve medelevende en bovendien mede belevende berichtjes.

Tijdens de vakantie 688 mijl gereden     ongeveer 1107 km

~Janine en Diana~